ببخش یکم نگاهت رو...

من  .. من .. من  معذرت می خوام.

ببخشید خاطره ی عشقت از ذهن فندقی ام پاک نمی شه. 

ببخشید وقتی جلوت سبز می شم. 

ببخشید وقتی سلامت می کنم .

ببخشید وقتی مجبور می شی نگام کنی .

ببخشید وقتی مجبور می شی یه چیزی تعارفم کنی . 

ببخشید کلا دیگه! 

ببخشید برادرِ... منی خب! یادم نمی ره خاطره ی فنجونی رو 

یادم نمی ره خاطره ی برفی رو  

یادم نمی ره خاطره ی اِنشایی رو 

یادم نمی ره خاطره ی آبرنگ و اِتود رو 

نه، ببین یادم نمی ره  خاطره ی مغز دادنم رو 

نه هیچ وقت یادم نمی ره 

دوست ندارم که یادم بره 

می دونی که(قطعا نمی دونی) خاطرات کودکی ام کمن ، دلم نمی خواد اینای هم که هستن برن! ببریشون! 

یکم منو ببخش!نمی دونم چرا باید ببخشی ام! اما ببخش لطفا... 

ببخش، ببخش یکم نگاهت رو...