خنده ی تو قشنگ تر است...

وقتی می نشینی جلویم می گویی و می خندی و هر چه دلت می خواهد را به من نسبت می دهی و او پشت به من، روبروی تو نشسته حرف های تو را باور می کند با خودم می گویم : 

تو آخر درست بشو نیستی!  

دیگر عادت کرده ام... 

خنده ات را بیشتر دوست دارم، هر چه می خواهی بگو، تو برایم دوست داشتنی تری،

کاش می دانستی... 

واقعا نمی دانی؟